Misdaad mag niet lonen

Enkele jaren geleden vond een omvangrijk onderzoek plaats naar mediterrane vrouwenhandelaars. Het politieonderzoek leidde tot de aanhouding van zes hoofdverdachten.

Ze werden tot gevangenisstraffen van 1 tot 7,5 jaar veroordeeld. Om het crimineel verdiende geld af te pakken kent, de Nederlandse wetgeving sinds twintig jaar een aantal bevoegdheden en regelgeving op het gebied van het afpakken van dat geld. Misdaad mag immers niet lonen.

Los van de strafrechtprocedure startte de financiële recherche een onderzoek naar het illegaal verdiende geld. Aan de hand van hun onderzoek werd vervolgens vastgesteld hoeveel geld er minimaal met de gedwongen prostitutie verdiend was.

Ook daar deed de rechter een uitspraak over en er werd bepaald dat de verdachten in totaal vijf miljoen euro aan de Nederlandse staat dienden af te dragen.

FIU-Nederland assisteert in dit soort gevallen de executieprocedure van het Openbaar Ministerie om vermogen van de veroordeelden te traceren.

Ten behoeve van het achterhalen van hun vermogen werd onderzoek in de database van FIU-Nederland ingesteld. Uiteindelijk konden tien transacties aan de veroordeelden gelinkt worden. Het betroffen overboekingen naar het thuisland in de periode tijdens en kort na de detentie van enkele veroordeelden.

De transacties werden verdacht verklaard en ter beschikking aan het OM gesteld. De transacties verschaften nieuwe inzichten in het relatienetwerk van betrokkenen in het thuisland.

Het OM bekijkt nu op welke wijze de ontneming de meeste kans van slagen heeft.